Search the Community

Nicotine Nicotine is een organische verbinding die in een hoge concentratie voorkomt in de tabaksplant en in gedroogde tabak. De naam is afgeleid van de Latijnse naam voor de tabaksplant (Nicotiana tabacum). In 1828 werd de stof nicotine voor het eerst geïsoleerd uit de tabaksplant door twee Duitse chemici. Nicotine komt voor in allerlei planten die tot de nachtschadefamilie behoren, zoals tomaten, aardappelen en aubergine. Ook komt nicotine voor in de bladeren van de cocaplant. De nicotine wordt door de plant gemaakt in de wortels en opgeslagen in de bladeren. Hiermee verweert de plant zich tegen insecten en planteneters. Het zenuwstelsel van veel insecten is waarschijnlijk erg gevoelig voor de neurotoxische werking van nicotine. Veel gebruikte insecticiden zijn dan ook verwant aan nicotine. Nicotine behoort tot een groep genotsmiddelen, alkaloïden, waar ook cafeïne en cocaïne onder vallen, evenals in de geneeskunde gebruikte stoffen zoals morfine en codeïne. Nicotine is een van de redenen waarom roken verslavend is: als het stofje is is uitgewerkt, ontstaan ontwenningsverschijnselen. Aan sigaretten en shag worden door de tabaksfabrikanten echter nog een boel stofjes extra toegevoegd om het effect van de nocotine (de hit) te versterken, waaronder aceton en arseen. Nicotine sec is aanzienlijk minder schadelijk dan nicotine opgenomen via sigaretten, via verbranding. Nicotine is een kleurloze, olieachtige vloeistof die zeer goed mengt met water. Als tabak gedurende 12 uur geweekt wordt in water komt de nicotine boven drijven. De stof smaakt bitter en is sterk alkalisch. Nicotine verdampt gemakkelijk en kan daardoor geïnhaleerd worden, bijvoorbeeld met een sigaret. Opname en afbraak van nicotine Nicotine kan op drie manieren worden opgenomen in het lichaam: via de longen: door tabak te roken, of door te dampen mbv. e-liquid met nicotine via de slijmvliezen: door tabak te kauwen of onder de bovenlip te plaatsen (snus), of door een nicotinespray in je mond te spuiten via de huid: door bijvoorbeeld een nicotinepleister. Nicotine wordt snel verspreid door de bloedsomloop. Gemiddeld duurt het 7 seconden voordat nicotine in de hersenen terecht komt. De nicotine verlaat het lichaam deels via de nieren, het grootste deel wordt echter afgebroken in de lever waarbij nicotine wordt omgezet in cotinine. Effecten van een hoge dosering: giftigheid Nicotine is een krachtig zenuwgif, vooral voor insecten. Ook voor mensen is nicotine giftig; als een kleuter een sigaar opeet kan dat dodelijk zijn. Het is niet aangetoond dat nicotine kankerverwekkend is. Roken veroorzaakt kanker door het inademen van verbrandingsresten, en door de toevoegingen waarmee tabak wordt opgetuigd. Wel is aangetoond dat nicotine het proces vertraagt waarbij de vernietiging van ongewenste cellen plaatsvindt (dit proces wordt apoptose genoemd). Omdat gemuteerde of beschadigde cellen zich tot een kankercel kunnen ontwikkelen wanneer er onvoldoende apoptose plaatsvindt, denkt men dat nicotine wel bijdraagt aan het ontstaan van kanker. In hoge doseringen zorgt nicotine voor misselijkheid en braken. Voor muizen bedraagt de LD50 (percentage waarbij 50% overlijdt) 3 mg/kg. Voor mensen kan 40 - 65 milligram fataal zijn. Rokers bouwen echter een behoorlijke resistentie tegen nicotinevergiftiging op. Nicotine in tabaksproducten Een van de duizenden stoffen die in tabak zit is nicotine. Het produceert een prettig gevoel, waardoor mensen telkens weer een nieuwe sigaret opsteken. Nicotine breekt snel af, waardoor alras behoefte ontstaat aan een nieuwe dosis. Nicotine kan een roker zowel opwekken als ontspannen. Dit tweezijdig effect is ook bekend van andere stoffen, bijvoorbeeld alcohol. Het eerste drankje werkt ontremmend en stimulerend, wie meer drinkt wordt door alcohol verdoofd. Bij gebruik van nicotine wordt al snel adrenaline geproduceerd door het lichaam. Een aantal effecten van nicotine wordt dan in feite veroorzaakt door de adrenaline. Nicotine blokkeert ook het vrijkomen van insuline. Hierdoor wordt glucose minder snel opgenomen en heb je minder eetlust. Het stimulerende of juist ontspannende effect van nicotine is een van de vele factoren die het plezier van roken uitmaken. De hoofdreden is in feite dat de lichamelijke en geestelijke hunkering naar nicotine door het roken - of in ons geval: door het dampen - wordt opgeheven. Nicotine die met roken in het lichaam komt, zorgt voor het vernauwen van de bloedvaten, waardoor de bloeddruk omhooggaat en er trombose kan ontstaan. Ook verhoogt nicotine in tabak het risico op een hartinfart, wordt de huid grauwer en slapper en kan bij vrouwen een vervroegde overgang intreden; mannen kunnen er impotent van worden. Tenslotte wordt door nicotine de ademhaling versneld en genezen bij mensen onder invloed van nicotine wonden en botbreuken langzamer. Verslavende werking Bij langdurig gebruik kan een hardnekkige verslaving ontstaan. Vaak bestaat er fysieke afhankelijkheid. De verslavende werking is vergelijkbaar met die van heroïne en cocaïne. Door het stoppen met nicotine ontstaan er ontwenningsverschijnselen. Die worden versterkt door de mentale afhankelijkheid. Daardoor kunnen er verschijnselen ontstaan als agitatie, hoofdpijn, angstgevoelens, cognitieve stoornissen en slaapverstoring. Deze verschijnselen hebben een piek na 2-3 dagen en verdwijnen meestal na 2-3 weken, omdat de nicotine dan voor 90% uit het lichaam is verdwenen. Het menselijk zenuwstelsel bevat receptoren die erg gevoelig zijn voor nicotine, bij blootstelling aan nicotine vragen deze receptoren om steeds meer nicotine. Bij het stoppen met roken blijven de receptoren om nicotine vragen waardoor de drang ontstaat om weer te roken. Daarom is stoppen met roken zo moeilijk en is het bijna onmogelijk om 'een beetje' te roken. Dampers melden dat ze minder afhankelijk zijn van nicotine in hun liquids dan eerder van hun sigaretten. Veel dampers zakken geleidelijk aan met het nicotinegehalte van hun liquids. Ook melden ze dat ze het vrij makkelijker vinden om een paar uur niet te dampen, terwijl ze als rokers dan allang hadden gesnakt naar een sigaret. Therapeutische toepassingen Er zijn een aantal situaties waarbij roken een therapeutische werking heeft. Deze therapeutische werking wordt vooral aan nicotine toegeschreven, hoe dit precies werkt is nog onvoldoende duidelijk en onderzocht. De situaties en aandoeningen waarin nicotine therapeutisch zou kunnen werken, zijn: sterk verminderd risico op colitus ulcerosa (darmaandoening) schizofrenie ADHD ziekte van Parkinson ziekte van Alzheimer bepaalde vormen van epilepsie. Nicotine en e-sigaret De e-sigaret is een vervanger voor de nicotine in tabaksproducten. Doordat dampers wel de nicotine krijgen waaraan ze behoefte hebben, en ze bovendien de bevrediging van de handeling en van het uitblazen van wolkjes hebben, kunnen ze vaak vrij makkelijk van sigaretten overstappen op dampen. Er wordt veel onderzoek gedaan naar het gebruik van de e-sigaret. De uitkomsten van de diverse onderzoeken zijn echter niet consistent: waar het ene onderzoek claimt dat de e-sigaret schadelijker is dan roken, claimen anderen dat de e-sigaret 95% minder schadelijk is dan gebruik van tabaksproducten. In tegenstelling tot tabak, waaraan vele additieven worden toegevoegd, worden aan de basisbestanddelen (PG en VG) van de e-liquid alleen voor consumptie goedgekeurde smaakstoffen en nicotine toegevoegd. DIY, zie Nicotine base